Olaki yururum bir baska aska.. yada yururum mavi olmayan bir guluse.. unutmaki tek ask oldugum sensin asık oldugum deil...
Karanlıkla suzuluyor içime yıkım.. dur diyorum yıkılıyorum.. ucurumlari basucuma koyuyorum sonra, oksuyorum sacarini ruzgarda sıcak ılık bir koku siniyor yuregime...
Gitme diyorum gitme dusuyorum... Sonra beni soruyorlar bana tanımıyorum diyorum.. Daha hic karsılasmadık aynı cizgide bilgesusumu dinliyorlar, ben sustukca..
Yazık bir cıglıgın dogusu gibi oluyorlar once bir bir sonra hepsi...
sonra bir ucurumlar kalıyor birde yıkımlar verilen hersey bosmus gibi alınıyor once bir bir sonra hepsi.. sonramı ? Bir ben kalıyorum birde yalnızlık..
Ucurumlar yıkımlar ben ve yalnızlık.. zorlu bir savasın unutulmus cesetleri gibi yatıyoruz yanyana.. opusuyoruz sevisiyoruz rahat .. hersey oyunun yasaklarına uygun bir gunah oluyor..
Tek umudumuzu goğe gelin ediyoruz telli kanlı dugun işte..
Usuyor saclar biliyorum dargınmısın bu baharda mayısa bıraktıgım gibimisin halaa.. vurulmus cocuk gibi buyumemmiş yureginde huzun.. halaa kaçıyormusun zamansız gozlerini bırakarak birilerinden..
hala ellerinden tutup sevgileri dipsiz kuyuya salıyormusun aglıyarak.. kucucuk bir dokunusla son sevilen olabiliyormusun..kendin kadar aklımdasın.. hala oyle savruk bir gok hala oyle yurdunu yatagını bulamamıs bir mavi...
ve askını sasırmıs bir tanri çogalan sızısıyla mutlu bir yara.. Oylemisin mavi gozlu sarı saclı yoldasım oyle bıraktıgım gibimisin gercegi yakmada hala ustamısın yoksa cırakmı yanar kendi yaranda...
Saclarıma dolanan aydınlıgımsın somutlastıramadıgım tek imgemsin şiirlerde anlattıkca eksilen tek anlam anlattıkca eksilen tek anlam ...
Hala bıraktıgım gibimisin yoksa beni bıraktıgın gibimi ..kaç mevsimsiz kar dustu topragıma kaç mevsimsiz kar dustu bnm topragıma hala bıraktıgım gibimisin..
Umut Altincağ